स्वासिधारापरिहृतः कामं चक्रस्य तेन मे।
स्थापितो दशमो मूर्धा लव्यांश१ इव रक्षसा॥४१॥

स्रष्टुर्वरातिसगत् तु मया तस्य दुरात्मनः।
अत्यारूढं रिपोः सोढं चन्दनेनेव भोगिनः॥४२॥

धातारं तपसा प्रीतं ययाचे स हि राक्षसः।
दैवात् सर्गादवध्यत्वं मयेष्वास्थापराङ्मुखः॥४३॥

सोऽहं दाशरथिर्भूत्वा२ रणभूमे्र्बलिक्षमम्।
करिष्यामि शरैस्तीक्ष्णैस्तच्छिर:कमलोच्चयम्॥४४॥

अचिराद् यज्वभिर्भागं कल्पितं विधिवत् पुनः।
मायाविभिरनालीढमादास्यध्वे निशाचरैः॥४५॥

वैमानिकाः पुण्यकृतस्त्यजन्तु मरुतां पथि।
पुष्पकालोकसंक्षोभं मेघावरणतत्पराः ॥४६॥

मोक्ष्यध्वे स्वर्गवन्दीनां वेणीबन्धानदूषितान्।
शापयन्त्रित-पौलस्त्य-बलात्कार-कचग्रहैः ॥४७॥

रावणावग्रहक्लान्तमिति वागमृतेन सः।
अभिवृष्य मरुत्सस्यं कृष्णमेघस्तिरोदधे॥४८॥

पुरूहूतप्रभृतयः सुरकार्योद्यते। सुराः।
अंशैरनुययुर्विष्णु पुष्पैर्वायुमिव द्रुमाः ॥४९॥

अथ तस्य विशांपत्युरन्ते काम्यस्य कर्मणः।
पुरुषः प्रबभूवाग्नेर्विस्मयेन सहत्विंजाम्॥५०॥
----------------
१. लभ्याश म.
२. वाल्मीकीयस्य रामायणस्य बालकाण्डं कालिदाससमय आसीदित्येतेन स्थितम्।

...Prev | Next...